اخبار و مقالات

آب شرب به آبی گفته می شود که برای مصارف آشامیدنی سالم باشد. این آب در پی عملیات تصفیه آب، آلودگی زدایی و یا فیلتر کردن باید بتواند استانداردهای از پیش تعریف شده برای آب قابل شرب را برآورده سازد. آب شرب باید عاری از هرگونه باکتری، میکروب و آلودگی های شیمیایی که برای آشامیدن و پخت و پز مضر هستند، باشد. برای مثال آب لوله کشی شهری که از تصفیه خانه ها به منازل پمپاژ می شود، مصداق آب شرب می باشد. روش های دیگر تولید آب شرب از منابع آبی فیلتراسیون با اسمز معکوس، استفاده از لامپ فرابنفش (UV) و یا تقطیر کردن را شامل می شود.

یکی از تجهیزات اصلی در هر ایستگاه برق فشار قوی سکسیونرها (Sectionner) هستند. لفظ سکسیونر لغتی است فرانسوی و به معنای جدا کننده، و با دیس کانکتورها (Disconnector) نباید اشتباه گرفت (دیس کانکتور به معنای قطع کننده است). اما بصورت عام این دو لغت را تواماً در نقشه ها و محاورات برای سکسیونرها بکار می برند.

آب های زیرزمینی به آب هایی گفته می‌شود که در لایه های آب دار و اشباع زیر زمین تجمع پیدا کرده است. این آب ها فقط حدود ۴ درصد از مجموعه آب هایی را که فعالانه در چرخه آب شناختی دخالت دارند، تشکیل می‌دهد. با این وجود حدود ۵۰ درصد جمعیت دنیا از نظر آب شرب متکی به همین آب های زیرزمینی هستند.

گاز طبیعی دارای تاریخی چند هزار ساله است. تقریباً در سال ۹۴۰ قبل از میلاد، مردمان سرزمین چین با استفاده از نی‌های تو خالی گاز طبیعی را از محل آن در خشکی به ساحل رسانده و از آن برای جوشاندن آب دریا و استحصال نمک استفاده می‌کردند. برخی از صاحب نظران بر این باورند که چینی‌ها چاه‌های گاز را حتی تا عمق ۶۰۰ متری نیز حفر می‌کردند. همچنین حفر چاه‌های گاز در ژاپن در حدود سال ۶۰۰ پیش از میلاد گزارش شده است. سایر تمدن‌های باستانی نیز خروج گاز از زمین را متوجه شده و دریافته بودند که قابل اشتعال است و می‌سوزد؛ لذا معابدی برای محصور نگه داشتن این «شعله‌های جاودان» پر رمز و راز که بازدیدکنندگان به دیده احترام به آن‌ها می‌نگریستند بنا شد. گزارش‌های مختلفی از ستون‌های آتش و آبی جوشان و سحرآمیز که مانند روغن شعله‌ور می‌شد به ثبت رسیده‌است. اما اهمیت گاز طبیعی به عنوان سوخت مورد استفاده در زندگی بشر از اوایل دهه ۱۹۳۰ آغاز شد. در اواخر قرن بیستم مشخص شد که گاز طبیعی در بخش اعظم جهان صنعتی به یک منبع انرژی بسیار ضروری و حیاتی مبدل شده‌است. زغال‌سنگ در قرن نوزدهم انقلاب صنعتی را سبب شد و نفت خام که سوخت قرن بیستم بود باعث توسعه اقتصادی در جهان شد.