یکی از مهمترین اجزاء یک سیستم مدرن مدیریت انرژی در شرکت های برق، فرآیند تخمین حالت سیستم قدرت براساس اندازه گیری کمیات آن در زمان واقعی می باشد. حالت سیستم قدرت براساس مجموعه ای از مقادیر مؤلفه مثبت ولتاژ که از شین های شبکه بطور همزمان تهیه می شوند تعریف می گردد. فناوری تخمین حالت که در حال حاضر استفاده می گردد در سال 1960 ایجاد شده و بر اساس کمیات اندازه گیری شده غیرسنکرون عمل می نماید. برای تخمین حالت سیستم می باید تعداد زیادی معادلات غیر خطی بصورت بهنگام حل شوند. اما بواسطه نرخ پائین اسکن اطلاعات و سرعت کم محاسبات، فناوری حاضر قادر به تهیه اطلاعات بهنگام درباره وضعیت دینامیکی سیستم قدرت نمی باشد.